Praca komornika sądowego otoczona jest wieloma mitami, które często prowadzą do nieporozumień i nieuzasadnionych obaw w społeczeństwie. Przedstawiamy niektóre z najczęściej powtarzanych mitów wraz z faktami, które je obalają, pomagając lepiej zrozumieć rolę i obowiązki komornika.
Mit 1: Komornik może wejść do mieszkania bez zgody dłużnika
W rzeczywistości komornik ma prawo wejść do mieszkania dłużnika jedynie w jego obecności lub za jego zgodą. Jeśli dłużnik nie wyraża zgody, wymagany jest specjalny nakaz sądowy. Działania te są także ograniczone do określonych godzin (7:00-21:00) i nie obejmują dni wolnych od pracy, chyba że istnieje specjalna zgoda sądowa. Komornik może ustalić obecność dłużnika na podstawie informacji od sąsiadów, rodziny lub własnych obserwacji. W razie potrzeby może także wezwać asystę Policji, aby wejść do jego miejsca zamieszkania podczas jego nieobecności lub w innych sytuacjach utrudniających egzekucję.
Mit 2: Komornik może zabrać wszystko z mieszkania
Prawo precyzyjnie określa przedmioty, które mogą być zajęte przez komornika, chroniąc mienie niezbędne do życia codziennego dłużnika, takie jak podstawowe sprzęty domowe czy narzędzia pracy. Świadczenia takie jak alimenty, zasiłki rodzinne, czy dodatki pielęgnacyjne są również wyłączone z egzekucji. Należy jednak zrozumieć, że komornik nie „zabiera” mienia, lecz je „zajmuje”. Zajęte przedmioty mogą pozostać w mieszkaniu dłużnika pod jego dozorem. Komornik może również zabrać zajęte mienie, aby je zabezpieczyć przed ewentualnym ukryciem lub zniszczeniem.
Mit 3: Komornik i windykator jest tym samym
Komornik jest urzędnikiem sądowym działającym na mocy tytułu wykonawczego, podczas gdy windykator działa na zlecenie wierzyciela i nie posiada uprawnień do zajmowania mienia. To fundamentalna różnica w uprawnieniach i metodach działania obu tych podmiotów.
Mit 4: Komornik może zająć całe wynagrodzenie dłużnika
Komornik musi pozostawić na koncie dłużnika kwotę wolną od zajęcia, która odpowiada minimalnemu wynagrodzeniu. W przypadku długów alimentacyjnych dopuszczalne jest zajęcie do 60% wynagrodzenia. Przepisy te mają na celu ochronę minimalnego standardu życia dłużnika.
Mit 5: Komornik zawsze zabiera mieszkanie dłużnika
Decyzja o zajęciu konkretnego mienia, w tym nieruchomości, należy do wierzyciela, który może wskazać, co ma być przedmiotem egzekucji. Komornik, działając na zlecenie wierzyciela, nie musi przestrzegać określonej kolejności w zajmowaniu mienia. Zazwyczaj komornik najpierw próbuje zająć środki pieniężne, ruchomości lub inne wartościowe przedmioty dłużnika.
Mit 6: Komornik jest stroną w negocjacjach dotyczących spłaty długu
Komornik tak naprawdę nie jest stroną w negocjacjach dotyczących spłaty długu. Jego rolą jest wykonanie postanowień sądu i wierzyciela. To wierzyciel decyduje o warunkach spłaty i to z nim dłużnik powinien negocjować warunki ugody. Komornik ma obowiązek traktować dłużnika z godnością i szacunkiem, informując go o jego prawach i możliwościach rozwiązania sytuacji, ale nie podejmuje decyzji w sprawie warunków spłaty długu.
Podsumowanie
Zrozumienie tych faktów pomoże Ci w lepszym zarządzaniu Twoją sytuacją prawną i finansową, a także w unikaniu niepotrzebnego stresu związanego z działaniami komorniczymi. W razie wątpliwości zapraszamy do skontaktowania się z nami.